Exmouth Trip

Buenos Dias!
Hoe gaat het met jullie allemaal? Thanks voor de lieve berichtjes! :)

Afgelopen week ben ik een 7-daagse trip naar Exmouth gaan doen. Exmouth ligt 1270 km boven Perth, nog steeds in de staat Western Australia. Het weer is er eigenlijk altijd goed, en Exmouth staat bekend om de mooie stranden en het Ningaloo Reef, volgens sommigen veel mooier maar in ieder geval minder toeristisch en kapot gemaakt dan the Great Barrier Reef in de East Coast van Australië. Maar de trip ging natuurlijk niet alleen om Exmouth, de eerste dag gingen we op weg naar Kalbarri. Onderweg gingen we tijdens de lunch Sand Boarden, met een soort snow-board van een duin af! Erg leuk ;) haha Al meteen een heel mooi uitzicht vanaf de duinen, op een turkoois blauwe oceaan. Onze groep bestond uit 9 Amerikanen, 3 Japaners, 1 meisje uit Hong Kong, 1 meisje uit Tasmanie, Tracey uit London en Frankie en ik uit… Hollanda natuurlijk! Dave, de buschauffeur is een 6e generatie Australier.
Ook een bezoek aan de pinnacles, dit zijn rechtopstaande stenen pilaren, basically kalksteen waar boomwortels in zijn gegroeid en daarna is het zand tussen de boomwortels weggeblazen maar zijn de wortels blijven staan (does it makes sense?)
‘s Avonds hadden we onze eerste bbq, lekker met maïs, kipfilet en kangoeroe biefstuk, duidelijk niet het halve werk. Ik heb geen biertje maar wel cola gedronken en pompoencake gegeten in het lokale restaurant voor Dirk zijn 25e verjaardag!

De volgende dag ging alweer om half 6 de wekker, Dave (de chauffeur) wilde graag de kangeroes nog zien voor ze naar bed gingen en in het park zijn, voor alle toeristen arriveerden. Ik was nog in de off-mode en tegen de tijd dat ik helemaal wakker was waren we in een park met een natural window (een rots met een gat erin) wat een mooi uitzicht gaf over de canyon. Het is hier lente en het stikte dan ook van de vliegen! Gelukkig had ik een scarf, zonnebril, pet en vest bij, zodat ze niet in mijn oren, ogen, neus en mond vlogen :S gatver!
Het uitzicht was wel heel mooi, en het klimmen en hangen aan de rotsen was geweldig! Haha ^o)

Dag 2 / 3 Shark Bay
Daarna gingen we met de bus verder naar Shark Bay (waar ik vorig jaar vrijwilligerswerk met de dolfijnen heb gedaan) Daar hebben we de stromatolites gezien, de oudste levende dingen op aarden, zij hebben het zuurstof gehalte op aarde opgekrikt van 5% naar 21%, waardoor ander leven mogelijk is (volgens mij gaan mensen dood als er minder dan 16% zuurstof is?) Er zijn 3 plaatsen op aarde waar ze groeien, 1 in de Bahama’s en de andere 2 in Western Australia, best apart! Het was leuk om weer in Shark Bay te zijn, het is zo’n mooi gebied. Wel anders dan vorige keer, nu was ik meer de toerist en hadden we een strak schema, waardoor je minder de tijd / kans hebt om te zien wat er nou echt is daar… niks :D
Savonds hadden we nog een beetje in de Monkey Bar en het hostel rondgehangen. De dolfijnen waren er nog steeds, maar toch waren er wel wat dingen veranderd, waarschijnlijk vanwege het toenemende aantal toeristen. Er waren ook een paar dolfijntjes geboren in de tussentijd :)
Smorgens was ik heel vroeg opgestaan (voor zonsopgang) het regende eerst wel, waardoor de rest besloot om in bed te blijven, maar ik was toch al wakker! Eenmaal op het strand (5 meter van de hostel) stopte de regen alweer! Het was al een beetje licht en ik dacht dat ik te laat zou zijn… maar ik zag de zon nergens (normaal gesproken is het nog niet zo licht als de zon opkomt, weet ik als ervaren vroege vogel ;)) Maar, daar was de zon ineens, een rode bal achter de wolken (ik was op tijd!!!). Het was onbeschrijfelijk mooi, alles kreeg een gouden gloed, bij een zonsopgang moet ik toch altijd aan Gerrit denken, ik denk omdat hij altijd van vroeg opstaan hield :) (Ik ben meer van de zonsondergang :D)
En daar was de regenboog, de grootste en duidelijkste die ik ooit heb gezien, hij was helemaal heel, voornamelijk omdat er in Shark Bay niks hoogs is. Ik kreeg hem alleen niet in 1x op de foto :S

Na de dolfijnen gingen we door naar Carnarvon, hier wonen veel Aboriginals. Dave de tour guide vertelde een interesting fact, Aboriginals en Aziaten kunnen niet zoveel of zo snel alcohol verwerken als Caucasians (blanken), ze missen 1 of ander gen dat voor de afbraak van alcohol zorgt. Alcohol verslaving is een groot probleem onder Aboriginals.
Onderweg van Carnarvon naar Coral Bay, ergens in de middle of nowhere (waar anders in de outback :D) een gebied dat ‘Big Sky Country’ heet, stopten de 4e en 5e versnelling van de bus ermee. We moesten nog 100 km naar de eindbestemming en het was inmiddels alweer een uur of 4 pm. Met 50 km per uur zou het nog zo’n 2 uur worden voor we er zouden zijn. Maar Dave wou toch even zelf kijken wat er mis was, misschien kon hij het fixen. Het bleek dat er een schroefje was verdwenen die ervoor zorgde dat we de 4e en 5e versnelling konden gebruiken, en Dave wist dat zo’n zelfde schroefje aan de ruitenwisser zat! Ruitenwisser eraf en versnellingsbak gemaakt! Handige jongens die Australiërs :D Ik had er zelf niet zo’n vertrouwen in dat het zou gaan werken… :S maar het schroefje heeft het toch nog zo’n 1500 km volgehouden tot we thuis waren.

Dag 4 Coral Bay
Smorgens deden we het rustig aan, de snorkel tour begon om 9 uur, dus we konden uitslapen vandaag! We hadden de 5 uur durende Manta Ray tour geboekt, en om half 10 (alles op z’n tijd in Australië ;)) vertrokken we met de boot richting het reef, in Coral Bay is het onderste gedeelte van het Ningaloo Reef, een half uurtje varen vanaf het strand. Omdat Ningaloo Reef op een soort van koud en warm water scheidingslijn ligt komen er hier koud water dieren en vissen (vanaf zuid pool en hoger) en warmwater vissen (vanaf Azie), volgens de man van de boot vind je er nagenoeg alle soorten vissen die er zijn. Frankie en ik gingen voor de eerste snorkelpoging dapper als eerste te water, ik had nog nooit bij een rif gesnorkeld en had geen idee wat ik moest verwachten, ik deed gewoon wat Frankie ook deed… maar het water was fucking koud, en die gozer van de boot had net allemaal vissenkoekjes rondgestrooid dus ik spring midden tussen de vissen in ijskoud water, even een slok koel zeewater geprobeerd in te ademen, van schrik, en vooral heel stoer doorzwemmen om de rest niet te laten merken dat ik eigenlijk een amateur ben. Ik heb al veel aquariums gezien, maar er nog nooit zelf ingezeten en dan al die glibberige visjes (ook al raken ze je ze niet eens aan) die op z’n minst net zo geschrokken waren als ik, ruw verstoord tijdens hun lunch. Ik dacht dat heel de zee vol met zoveel vissen zat, maar dat was gelukkig niet! Er waren allerlei soorten vissen te zien, het was net Snorkelland vs. Shark Tale. Toen ik een rustiger stukje zee had opgezocht heb ik 1 vis een tijdje gevolgd, leuk om te zien wat hij allemaal deed daar in het rif. En ik heb haaien gezien, ze lagen alleen jammer genoeg onder stenen / rif te slapen en ik heb met zeeschildpadden gezwommen! Onderweg op de boot (we gingen van spot naar spot om te snorkelen) zagen we een groepje dolfijnen, en een soort zee-rog. Maar helaas waren er nu geen Manta Rays waar we mee gingen zwemmen (die hebben een spreidwijdte van zo’n 4 tot 5 meter)… en ook de Walvissen die al 3 dagen bij het Reef waren, hadden besloten om deze dag ergens anders heen te gaan.

Exmouth
Na de snorkeltrip gingen we naar Exmouth waar we Fish & Chips hebben gegeten bij de zonsondergang op een plek waar je letterlijk kunt zien dat de aarde een curve heeft. 360o water en land om je heen, met helemaal niks! De volgende dag zijn we naar een Canyon gegaan en smiddags hebben we gesnorkelt in Turquoise Bay. Weer super mooie vissen, koraal en schildpadden gezien. In Turquoise Bay is er een heel sterke gevaarlijke stroming waardoor je de zee in getrokken kunt worden, het gaat namelijk 2 kanten op, en in het midden komen die 2 samen en trekken je de zee in. Ik zwem al sinds mijn 4e en heb 11 (reddings)zwemdiploma’s, voor ik hier in Western Australia kwam ben ik nooit bang geweest in het water, tot ik de stroming hier in de zee heb gevoeld :S op Trigg Beach zag ik een keer grappige golven en ik ging samen met Greg er naartoe zwemmen, van veraf zagen ze er onschuldig uit, maar ze waren serieus zo’n 3 of 4 meter hoog. Ik werd door de golven naar beneden gedrukt en kon door het water heen de lucht zien maar zelf niet meer omhoog komen, dat was 6 maanden geleden en daarom neemt Toni vanaf nu de oceaan hier bijzonder serieus ;) Maar met het snorkelen ging het allemaal prima, het was heel relaxed om met de stroming mee te liften zeg maar.

De laatste avond in Exmouth hebben we in de hosteltuin-terras gezeten, het was een super mooie stylish Lounge area, die je helemaal niet in een hostel zou verwachten! Frankie vertelde dat ook tegen de eigenaar; ‘zo’n mooie bar, met zo’n verpauperde kamers’ hahaha Go Frankie ;) gelukkig kon hij er wel om lache!

De volgende dag gingen we vroeg weg, in 2 dagen zouden we terug rijden naar Perth. Op de eerste dag reden we naar Riverside Sanctuary, een boerderij met een hond (Ik had hem BIJNA zover dat hij bij ons in de kamer bleef slapen!) kangeroes, struisvogel, schaap en emu’s (en vliegen natuurlijk) We zijn een boswandeling gaan maken, echt helemaal super, midden in de Australian Bush! Een spinnenhuis in de grond gezien, met een zeer ingenieuze spinnenwebdeur. savonds had ik nog een Gecko gevangen in onze slaapkamer! Ik had hem aan de rest laten zien in de dinningarea, maar helaas hield iemand hem vast aan zijn staart en die viel er toen af… de staart bleef nog zo’n 15 minuten doorspartelen (een afleidingsmechanisme voor echte predators). De Gecko heeft het hele avontuur overleefd hoor! Acheraf gezien niet zo slim dat ik hem uit de slaapkamer had gehaald, ze eten spinnen, vliegen en muggen :S

De laatste dag van de trip alweer, de tijd is super snel gegaan en we hebben de Hutt River Province bezocht, dit is een gebied in Western Australia dat H.R.H. Prince Leonard (His Royal Highness > just in case ;)) zijn koninkrijk heeft gemaakt. Het is dus een apart land, en je betaald er geen belasting, het bestaat al sinds 1970, heeft 30 inwoners en 2 ambassadeurs, ergens in de wereld. Ze hebben eigen postzegels en geld… en ze hebben 2 dagen staat van oorlog gehad met Australië. Wij zijn er een paspoort stempel en visa stempel op gaan halen (ik spaar tegenwoordig paspoort stempels :D haha)
Daarna naar de Greenough Wildlife Park, beetje Daktari achtig met allemaal dieren die vanaf de geboorte zijn grootgebracht door mensen. Bijvoorbeeld Joey’s (baby kangeroes) waarvan de moeder is aangereden (dood) en die worden dan door mensen daarheen gebracht. Ze hebben ook slangen, voornamelijk Pythons die ook gevonden zijn (gewond of als baby) en die mochten we vasthouden! Frankie was de gelukkige van de groep en mocht assisteren met de slangen en kreeg aan het einde 5 slangen om haar heen! De slangen waren echt super leuk en helemaal niet eng!

Savonds in Perth, eindelijk weer ‘thuis’ haha, zo voelde het wel ;) Ik had Jorge natuurlijk gemist en we hebben samen nog de nieuwste Grey’s Anatomy van het 4e seizoen gekeken, Jorge had hem al gedownload, vers vanuit Amerika.
En zaterdag hadden Frankie en ik met Tracey (van de trip, uit London) afgesproken in Northbridge, het uitgaansgebied van Perth. Super gezellig, want ik heb echt heel de week blauw gelegen van het lachen met haar, ik kan die Engelse humor wel waarderen ;)
De reis was niet alleen maar leuk natuurlijk, ik heb ook nog hard gewerkt tijdens deze week, in Overlander, bijvoorbeeld, was ik opzichter bij een tankstation en verder heb ik nog wat werk verricht in de brandende zon (zie foto’s)

De film waar ik de make-up voor had gedaan is af… hij is te zien op de volgende link. Let op: hij is niet eng, maar de hoofdpersoon pleegt wel zelfmoord op het einde, dat hou je gewoon met die Art-studenten.
Volgende week is het weer multi-cultural week, met de Cup of Nations, de voetbal cup van ECU (Edith Cowan University) met 20 landen teams (300 mannen, 15 vrouwen ^^ :)) Dus ik ga vrijwilligers werk doen daar ;) En we hebben een Poolse bruiloft!

En Pap, een roadtrip is geen echte roadtrip zonder een flink stuk onverharde weg, dat hoort er gewoon bij weet ik nu ;)