Waarzijnwij.nu
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Anke
11 November 2006 | Australië, Sydney
De eerste dagen dat Wilke in Australië was gearriveerd had ik nog les en moest ik helaas nog wel heel veel aan school doen. Maar op vrijdagochtend (heeeeel vroeg) had ik alles af en konden we dus aan onze roadtrip beginnen. We hadden een paar steden die we graag wilden zien, Kalgoorlie, Esperance en Walpole.
Langs de hele route van Perth naar Kalgoorlie lag er een pijpleiding langs de weg (700 km lang). Dit was de waterleiding van Perth naar Kalgoorlie, omdat ze in Kalgoorlie helemaal geen water hebben. Best grappig :)
Kalgoorlie staat bekend om het goud dat er gevonden wordt, er zijn daarom heel veel mijnen in de omgeving. We hadden op internet een heel mooi hotel gevonden wat ook een beetje een trekpleister was in de hoofdstraat van Kalgoorlie (Hannanstreet). Het was echt een heel mooi, oud hotel, alles kraakte vanwege de houten planken. We sliepen recht boven de bar en door de staat van het hotel kregen we de indruk dat als we te hard zouden springen we door de vloer op de bar zouden belanden. Maar dat is gelukkig niet gebeurd.
De volgende dag hadden we een rondleiding door een oude goudmijn gedaan. Het was heel interessant maar ik vond het toch wel een beetje eng, zo 36 meter onder de grond, Wilke was veel moediger. Daarna hebben we nog gezien hoe ze goud deden smelten en gieten, en ook zelf naar goud gezocht (helaas niks gevonden). We waren ook nog bij de Super Pit gaan kijken, dit was een groeve waar ze tin ofzo uit de grond haalde. Heel mooi om te zien hoe ze daar aan het werk zijn, de vrachtwagens die ze gebruiken kunnen wel 225 ton laden (best veel dacht ik zo).
Zaterdagavond hebben we het nachtleven in Kalgoorlie onveilig gemaakt (zie foto’s) en toen hebben we Lyndon leren kennen. Lyndon woonde in Kalgoorlie en hij wilde wel ontbijt voor ons maken op zondagochtend. Dus wij op zondag naar de studentvillage gegaan waar hij woonde en het ontbijt (eieren) opgegeten. We hadden verteld dat we naar Esperance zouden gaan en Lyndon wilde daar ook wel mee naartoe. Ik vond Lyndon een beetje een Australische Pieter en ik vertrouwde hem dus wel. Toen zijn we met z’n 3en naar Esperance vertrokken, uiteindelijk echt heel veel lol gehad en veel foto’s gemaakt. We vonden het zelf een veilige gedachte om een lokale gids bij te hebben die ons alle mooie plaatsen kon laten zien. En met een man erbij voelden we ons ook veiliger.
In het hotel hadden we ook nog een paar locals leren kennen, die werkten in Kalgoorlie en sliepen in het hotel (zie ook de foto’s). Was heel gezellig savonds met Cowboy en co op de veranda, en ook snachts na het uitgaan. We waren uitgenodigd voor de wekelijkse veranda BBQ op zondagavond, maar helaas hadden we de kamer in Esperance al geboekt, die BBQ werd ons dus mooi door de neus geboord. :(
Esperance staat bekend om de mooiste stranden van Australië. Het zand is net als sneeuw, als je erop loopt maakt het hetzelfde geluid en het is bijna net zo wit, het water is turkoois blauw, gewoon super mooi dus! We hadden een heel mooi huis als appartement, heel erg groot, gewoon een woonhuis van een man en een vrouw die zelf op de bovenverdieping woonden. Lyndon was ook bij ons in de villa blijven slapen en de volgende dag, maandag, had hij ons de bekendste stranden in Esperance laten zien. Op een van de foto’s staat de rots afgebeeld die in de zee te zien is, Twilight Beach, de rots heeft een gat dat door de natuur gevormd is.
Het waaide wel heel hard, dus het was te koud om echt te zonnen, maar nog steeds helemaal de moeite waard. Daarna ging Lyndon weer terug naar huis en hebben we hem bij de motorwinkel afgezet.
De dag erna zijn we nog naar een paar andere stranden in de buurt geweest, waar we hebben geBBQ’t met uitzicht op de oceaan en ook wilde kangoeroes hebben gezien.
Toen was het alweer tijd om naar Walpole, onze volgende plaats, te gaan. Walpole ligt vlakbij de Valley of the Giants waar hele oude, erg hoge bomen staan waar je de ‘tree top walk’, de naam zegt het al, tussen de boomtoppen door kunt lopen. Het motel in Walpole was helemaal niks, toen we dachten dat we al het ongedierte hadden verwijderd zagen we een spin die we allebei niet durfden onschadelijk te maken (terwijl we allebei echt niet bang voor spinnen zijn, maar deze was echt te groot, 10cm, en te zwart) dus hadden we de motel leiding erbij geroepen. Uiteindelijk hebben we een andere kamer gekregen.
Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan, we waren ook wel weer blij om terug in Perth te zijn na de 2500 km Australische Highway.
The Gold Diggers
Toni Black and Naomi Gold ;)
Langs de hele route van Perth naar Kalgoorlie lag er een pijpleiding langs de weg (700 km lang). Dit was de waterleiding van Perth naar Kalgoorlie, omdat ze in Kalgoorlie helemaal geen water hebben. Best grappig :)
Kalgoorlie staat bekend om het goud dat er gevonden wordt, er zijn daarom heel veel mijnen in de omgeving. We hadden op internet een heel mooi hotel gevonden wat ook een beetje een trekpleister was in de hoofdstraat van Kalgoorlie (Hannanstreet). Het was echt een heel mooi, oud hotel, alles kraakte vanwege de houten planken. We sliepen recht boven de bar en door de staat van het hotel kregen we de indruk dat als we te hard zouden springen we door de vloer op de bar zouden belanden. Maar dat is gelukkig niet gebeurd.
De volgende dag hadden we een rondleiding door een oude goudmijn gedaan. Het was heel interessant maar ik vond het toch wel een beetje eng, zo 36 meter onder de grond, Wilke was veel moediger. Daarna hebben we nog gezien hoe ze goud deden smelten en gieten, en ook zelf naar goud gezocht (helaas niks gevonden). We waren ook nog bij de Super Pit gaan kijken, dit was een groeve waar ze tin ofzo uit de grond haalde. Heel mooi om te zien hoe ze daar aan het werk zijn, de vrachtwagens die ze gebruiken kunnen wel 225 ton laden (best veel dacht ik zo).
Zaterdagavond hebben we het nachtleven in Kalgoorlie onveilig gemaakt (zie foto’s) en toen hebben we Lyndon leren kennen. Lyndon woonde in Kalgoorlie en hij wilde wel ontbijt voor ons maken op zondagochtend. Dus wij op zondag naar de studentvillage gegaan waar hij woonde en het ontbijt (eieren) opgegeten. We hadden verteld dat we naar Esperance zouden gaan en Lyndon wilde daar ook wel mee naartoe. Ik vond Lyndon een beetje een Australische Pieter en ik vertrouwde hem dus wel. Toen zijn we met z’n 3en naar Esperance vertrokken, uiteindelijk echt heel veel lol gehad en veel foto’s gemaakt. We vonden het zelf een veilige gedachte om een lokale gids bij te hebben die ons alle mooie plaatsen kon laten zien. En met een man erbij voelden we ons ook veiliger.
In het hotel hadden we ook nog een paar locals leren kennen, die werkten in Kalgoorlie en sliepen in het hotel (zie ook de foto’s). Was heel gezellig savonds met Cowboy en co op de veranda, en ook snachts na het uitgaan. We waren uitgenodigd voor de wekelijkse veranda BBQ op zondagavond, maar helaas hadden we de kamer in Esperance al geboekt, die BBQ werd ons dus mooi door de neus geboord. :(
Esperance staat bekend om de mooiste stranden van Australië. Het zand is net als sneeuw, als je erop loopt maakt het hetzelfde geluid en het is bijna net zo wit, het water is turkoois blauw, gewoon super mooi dus! We hadden een heel mooi huis als appartement, heel erg groot, gewoon een woonhuis van een man en een vrouw die zelf op de bovenverdieping woonden. Lyndon was ook bij ons in de villa blijven slapen en de volgende dag, maandag, had hij ons de bekendste stranden in Esperance laten zien. Op een van de foto’s staat de rots afgebeeld die in de zee te zien is, Twilight Beach, de rots heeft een gat dat door de natuur gevormd is.
Het waaide wel heel hard, dus het was te koud om echt te zonnen, maar nog steeds helemaal de moeite waard. Daarna ging Lyndon weer terug naar huis en hebben we hem bij de motorwinkel afgezet.
De dag erna zijn we nog naar een paar andere stranden in de buurt geweest, waar we hebben geBBQ’t met uitzicht op de oceaan en ook wilde kangoeroes hebben gezien.
Toen was het alweer tijd om naar Walpole, onze volgende plaats, te gaan. Walpole ligt vlakbij de Valley of the Giants waar hele oude, erg hoge bomen staan waar je de ‘tree top walk’, de naam zegt het al, tussen de boomtoppen door kunt lopen. Het motel in Walpole was helemaal niks, toen we dachten dat we al het ongedierte hadden verwijderd zagen we een spin die we allebei niet durfden onschadelijk te maken (terwijl we allebei echt niet bang voor spinnen zijn, maar deze was echt te groot, 10cm, en te zwart) dus hadden we de motel leiding erbij geroepen. Uiteindelijk hebben we een andere kamer gekregen.
Toen was het alweer tijd om naar huis te gaan, we waren ook wel weer blij om terug in Perth te zijn na de 2500 km Australische Highway.
The Gold Diggers
Toni Black and Naomi Gold ;)
-
11 November 2006 - 15:59
Mike:
Hey Gold Diggers,
Wat een leuk avontuur hebben jullie beleeft!
De foto's zijn heel mooi en vaak ook heel grappig.
Het is wel te zien dat jullie het naar je zin hadden en ik moet zeggen jullie zijn erg fotogeniek.Ben erg benieuwd naar de andere 600 foto's! die jullie(meestal anke)gemaakt hebben.
Nog veel plezier samen en tot snel.
Groetjes xxx Mike
-
11 November 2006 - 19:34
Cookie:
Hey Foosa en Naomi!!!
Leuke tocht hebben jullie achter de rug. Veel gezien en volgens mij ook heel veel gelachen. Foto's zijn weer super. Heb net een lekkere homemade pizza op. Was lang geleden dat ik die op had. We gaan vanavond weer beginnen met de carnaval!!! Het is weer de 11e van de 11e dus dat wordt weer dolle pret. nog veel plezier samen en we spreken elkaar snel weer.
Groetjes xxx Cookie M -
11 November 2006 - 19:45
Mène:
Hallo Anke,
Wat is de doorsnee
van die (reuzen) band???
(foto naomi gold)
Misschien kan die band beter het zwembad worden.
Groertjes Mène
-
12 November 2006 - 11:15
Gerbèn:
hay Anke en wilke,
die foto's zijn echt vet. EN die bakken en die vrachtwagens zijn kei groot. Jammer dat ik dat niet in het echt kan zien. Maar ik hoop dat jullie het goed naar je zin hebt.
Groetjes Gerbèn
-
12 November 2006 - 17:15
Renneke:
Hola golddiggers....
super foto's, maar de plaatselijke ser steekt er met vlag en wimpel bovenuit. Ben gisteren naar tilburg geweest, daar liep een of andere halve zool, die mij beweerde te kennen....ik heb hem subtiel afgewimpeld. Verder heb ik niet veel nieuws, tot heel soon dan maar
XXXXX your pally romyXXX -
13 November 2006 - 00:12
Geert:
hier zijn geen woorden voorXXXXXXXX -
13 November 2006 - 17:48
Psigi:
Hallo gekkies, het is ook nergens veilig met jullie 2. hahaha zelfs aan de andere kant van wereld gebeurd er weer van alles met jullie in de buurt.
de foto's zijn ook weer super.
Wilke veel plezier nog daar!! en dan mag anke bijna hier sinterklaasje komen vieren in Hollandius.. tot snel groetjes sigi -
13 November 2006 - 22:54
Rianne:
Hoi Anke,
Je mag je schoen ook hier komen zetten want zondag is de intocht in Berghem en dan is de sint dus in het dorp!!!
Er zijn 4 bekende ruiters die meedoen. Ze komen naderhand ook op foto's op de site Berghem.nl.
Dus je kunt lang bijkomen van je jetlag.
Tot kijk maar weer... -
20 November 2006 - 20:17
Mène:
Ben je nu in Oss???? -
21 November 2006 - 20:08
Gerbën:
hallo leuk hoor GRTS gerbèn
-
05 Januari 2007 - 16:25
Tonny :
Goede reis gehad ??
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
