Dagboek van een WC Juffrouw

Welkom terug op de website :)

Zoals ik in het vorige bericht al aangaf is Kuala Lumpur echt een hele mooie stad, de Oosterse en Westerse invloeden die je overal in terug ziet. De contrasten zie je in alles terugkomen, zo is er ook duidelijk een verschil in arm er rijk. De mensen in KL zijn allemaal heel gastvrij en dienstbaar en in het hotel en de omgeving rond het hotel is alles heel mooi. Maar als je met de monorail naar een andere wijk gaat kom je in een heel andere wereld. De straten en gebouwen zijn niet zo ingenieus en schoon als bijvoorbeeld in de omgeving van de Petronas Towers. En er staan ontzettend veel triest uitziende flats, dan valt pas op hoeveel armoede er is.

Kuala Lumpur is in alle opzichten een wereldstad maar de Aziatische stijl haalt het kille en onpersoonlijke van een doorsnee Metropool er vanaf. De natuur is heel groen en er valt ook regelmatig wel wat regen met als resultaat heel veel verschillende bloemen, planten en bomen. Heel leuk om te zien is ook de brommers die voor ieder kruispunt staan te wachten totdat het verkeerslicht groen is en ze weer verder kunnen (zie foto’s).

Omdat Kuala Lumpur nu 50 jaar onafhankelijk is van Engeland, is 2007 het Visit Malaysia jaar met allemaal speciale dingen die georganiseerd zijn. Zo is er ook een Reuzenrad gebouwd waarvan er ook 1 in Londen en 1 in Japan staat. Die werd op zondag 7 januari 2007 geopend en wij wilden dat ook wel zien, met allemaal vuurwerk en waterspektakel, maar toen we er aan kwamen waren wij eigenlijk de enige toeristen. Maar het was wel heel leuk, mijn ouders waren wel heel bang dat we geen taxi meer zouden kunnen krijgen want die waren er niet (iedereen was op de brommer of met de auto). Ook Petaling street erg leuk om eens te zien, erg goedkoop ook allemaal.

Pepe had in het hotel waar we in Kuala Lumpur sliepen op de wc het dagboek van de wc-juffrouw ontdekt, dat hebben we stiekem gelezen…

Op een regenachtige dag zijn we naar een Vlindertuin gegaan, was ook weer prachtig. Er zaten duizenden vlinders in de tuin, maar vanwege de regen zaten de meeste verscholen… Toch waren er nog genoeg vlinders over om te zien en er waren ook vissen, kikkers (zeer groot) en witte konijnen (heel logisch).

We zijn in totaal een week in Kuala Lumpur geweest en dus was het tijd om door naar Australië te vliegen. In KL was het tijdsverschil met Nederland 7 uur, maar in Sydney is dat verschil 10 uur. Ons toch al gedesoriënteerde tijdsgevoel was nu helemaal van slag (tante Pea was er wel sneller aan gewend). Ome Gerard vond het hotel waar we de eerste 2 nachten zaten niet zo leuk, en de wijk was een beetje type Place Pigalle, dus zijn we een beter hotel gaan zoeken. Ik vond het zelf wel meevallen, er zaten geen spinnen zoals in Walpole en de Airco deed het gewoon (die stond alleen wel recht op het bed gericht). Mijn ouders zijn ook allebei erg verkouden nu van alle airco binnen en warmte buiten.
Het uitzicht van het hotel waar we nu in zitten is wel perfect! Althans vanuit mijn (hoek)kamer dan ;) Ik zie het Opera House, Sydney tower, Anzac monument, Hyde Park met daarachter een prachtige Skyline, helemaal savonds als het donker is en alle lampjes aan zijn!

Sydney is een erg mooie stad, met de havens en de duizenden restaurantjes, cafés en clubs. Er zijn heel veel winkels en er is dan ook meer te krijgen dan in Perth (bananen zijn helemaal niet duur!). Echt heel mooi om te zien, maar ik ben zelf wel heel blij dat ik ervoor gekozen heb om in Perth te gaan studeren, een paar anderen die ik sprak waren het met me eens, zij hadden hetzelfde gevoel. Sydney is voor mij niet zo vriendelijk, relaxed, gemoedelijk en laidback (het echte Australië) als ik had verwacht. Veel mensen aan wie het leven toch gewoon voorbij lijkt te gaan, zoals dat ook in Europa gebeurd. En er werken veel backpackers in de winkels die soms erg onverschillig overkomen. In Perth zijn niet veel backpackers omdat dit voor de meeste te ver weg ligt en de meeste denken dat er niet zoveel te doen is.

Vlakbij het hotel waar we zitten is een museum waar de tentoonstelling ‘Eaten Alive’ te zien is. Het leek ons leuk om die te gaan bekijken, er is tenslotte meer te doen in Sydney dan eten en winkelen. De man in het museum vertelde ons dat het meer een tentoonstelling voor kinderen was, wij vonden dat niet erg want dat maakt het juist allemaal wat minder saai. De tentoonstelling was echt super, een aanrader! In de eerste ruimte waren allemaal skeletten van Australische dieren en ze hadden ook een huiskamer nagebouwd van de mens met huisdieren als skelet.

Morgen gaan we een week met de auto op pad, de bedoeling is naar Melbourne maar met mijn ouders erbij weet je maar nooit waar we allemaal terecht komen ;) Inshallah zal ik maar zeggen.

Tot snel maar weer!