New Zealand deel 1

Eindelijk dan weer eens een berichtje op de site, hoop dat jullie me nog niet vergeten zijn! Hier is het eerste deel van mijn New Zealand avontuur, ik ben alweer een tijdje terug in Australië en uni is ook alweer begonnen (heb al bijna weer vakantie ;) maar ja dat hoort erbij).
Weet waar je aan begint, het is echt een lang verhaal! Je kunt natuurlijk ook alleen foto’s kijken ;)

Nadat ik mijn ouders op het vliegveld had gedropt had ik nog een paar uur voordat ik naar New Zealand zou vertrekken. Jorge had zijn kamer aan me uitgeleend dus daar kon ik mooi even de laatste dingetjes regelen via internet en een beetje slapen. Mijn vliegtuig had vertraging en zou dus pas om 1 uur snachts vertrekken. De volgende dag om 6 uur in de avond New Zealandse tijd kwam ik in Auckland aan, helemaal uitgeput van de reis. Ik zou zondagmorgen meteen vertrekken met de magicbus dus ik ben in het hotel bijna meteen gaan slapen want ik moest de volgende dag weer om half 7 opstaan.

De eerste dag in de magicbus gingen we op weg naar Rotorua een plaats met allemaal geothermische activiteit, anders gezegd een heleboel stank, stoom en modder. Maar het was wel een heel mooi gebied, heel apart om te zien allemaal. Ongeveer 100 jaar geleden was hier 1 van de 8 wereldwonderen, de witte en roze terrassen. Die zijn eind 19e eeuw verwoest door een vulkaan uitbarsting. Het noord eiland van New Zealand is voornamelijk ontstaan door vulkanen en het zuid eiland door 2 continentale platen die over elkaar heen zijn geschoven. Over de hele lijn van New Zealand loopt een breuklijn waardoor er regelmatig aardbevingen zijn. De meeste huizen zijn van hout omdat deze meer meegeven tijdens een aardbeving dan een stenen huis en dus minder kans hebben op schade.

Tijdens de busreis zijn we gestopt in de plaats Waitomo waar de gloeiwormpjes in de grot zitten en waar ook van die druipsteen was. Helaas mochten we er geen foto’s maken, het was echt fantastisch om te zien allemaal. De grotten zijn ontstaan doordat er water doorheen stroomde die steeds meer ruimte opeiste waardoor er soms hele stukken afbraken en er gangen zijn ontstaan. 1 van de grotten had heel mooi akoestisch geluid door de vorm en werd de kerk genoemd, onze gids had nog een Maori liedje voor ons gezongen, klonk heel mooi! We kwamen savonds laat pas in Rotorua aan. Ik had op de eerste dag al meteen een paar leuke mensen leren kennen, dus daar ben ik de eerste dagen veel mee opgetrokken.

De volgende dag gingen we opweg naar Taupo, en onderweg stopten we nog bij een geiser waar ze iedere dag om 10.15 zeep ingooien en dan gaat ie koken, zeep verbreekt namelijk de grens tussen het hete en het koude water waardoor dit ontploft als het ware. Daarna nog naar een thermisch park geweest, alle modder heeft daar een andere kleur, groen, blauw, rood, oranje, geel het lijkt wel of je op een andere planeet bent als je er rond loopt. Vooral leuk om een keer gezien te hebben.

Daarna gingen we naar de Haka waterval kijken waar 200.000 liter water per seconde doorheen komt. Dat was heel mooi om te zien, het water was heel mooi blauw want door de snelheid zaten er heel veel bubbeltjes in het water. In Taupo hebben we naar de zonsondergang bij het meer gekeken.

Op de 3e dag gingen we op weg naar Wellington en kwamen we door een gebied dat voor de opnames van Lord of the Rings was gebruikt. Volgens mij was ik de enigste die Lord of the Rings niet gezien had, maar dat vond ik niet zo erg. De meeste mensen die ik in New Zealand tegen kwam herkende veel dingen van Lord of the Rings, maar voor mij was alles gewoon New Zealand ipv Lord of the Ringsland. Ik zag het veel meer vanuit mijn eigen beleving, dan de mensen die de film hadden gezien en daardoor al een bepaald beeld van NZ hadden.

Savonds in Wellington ben ik met Miwa, een Japans meisje met de Cable Car omhoog naar een uitkijk punt gegaan en zijn we terug naar beneden door de botanische tuinen gelopen. Dat was echt heel mooi om te zien. Het licht in New Zealand was zo mooi, en doordat het klimaat minder droog is dan Australia kunnen er meer soorten planten groeien. Moeilijk om uit te leggen, ik denk dat de foto’s je een beter idee kunnen geven. Daarna hebben Miwa en ik shoarma gegeten in een echte shoarma tent, in New Zealand is een shoarma tent van binnen ook echt een tent, met een authentieke shoarma tent inrichting.

De volgende dag ging ik al vroeg met de ferry mee op weg naar het zuid eiland. De reis met de ferry duurde 3 uur maar was ook erg mooi. Het klinkt eentonig want alles is mooi als je mijn verhaal leest, maar dat is het ook echt! New Zealand is echt een soort paradijs en er is zoveel te zien, er zijn zoveel verschillende landschappen. De stijl van New Zealand met de Maori cultuur spreekt mij ook heel erg aan, de sporen van de oude Maori cultuur heeft achtergelaten, de kunst die er te zien is. De materialen die worden gebruikt zoals Jade, Paua, beenderen en hout, erg mooi allemaal!

Eenmaal aangekomen in Picton op het zuid-eiland gingen we meteen door naar Nelson, viel al bijna meteen op dat het zuid eiland van New Zealand heel anders is opgebouwd dan het noord eiland, qua landschap dan. Op het zuid eiland wonen ook veel minder Maori mensen omdat het van jaren terug uit te koud was voor hen om er te wonen, ze hadden uiteindelijk natuurlijk alleen maar de stro-rokjes om zich te kleden.

De volgende dag gingen we door naar Greymouth, die plaats is op zich niet zo bijzonder, wel leuk was dat we in een oud klooster sliepen en sommigen konden ook in de kerkje van het klooster slapen, bijzondere ervaring. In de avond was er een bier brouwerij tour georganiseerd met daarna een bbq (met de meest smerige worstjes die ik ooit op heb) heel gezellig en daarna nog een beetje gepoolt met de locale kerels.

Van Greymouth zijn we naar Franz Joseph gegaan waar de gletsjers zijn. Ik wilde eigenlijk een Heli-hike doen (dan ga je met de helicopter de gletsjer op en maak je daar een wandeling van 2 uur) maar door het slechte weer was de heli-hike gecancelled. Het was ook echt takke-weer en daarom besloot ik om maar een horse trek te gaan doen, met de paarden ga je de andere kant op en dan is het weer altijd beter dan bij de berg… heel apart… ik was de enige amazone, dus ik had mooi een privé tour! Savonds in de locale pub hebben we pizza gegeten en daarna nog een beetje gezellig geouwehoerd. Ik had een nieuwe missie, ik wou met de barman op de foto (Hubba Bubba Gang). Maar ik wist niet hoe ik het aan zou pakken, dus toen heeft Ben me geholpen, hij had echt een heel verhaal bedacht, dat de barman op de broer van een bekende Australische Football player leek waar ik helemaal fan van was, en dat het dus echt een eer was voor mij om met hem op de foto te gaan. Ik had het allemaal niet gehoord, Ben vertelde het allemaal naderhand.

Ben en Steve waren m’n nieuwe palls geworden en daar ben ik de meeste tijd mee opgetrokken. Steve was echt een soort Pieter, weet niet wat jullie ervan vinden, maar hij lijkt zelfs een beetje op Pieter!
Ik was de enige in de bus ongeveer met een gewone koffer en ook nog eens enorm zwaar… Ben was echt een gentlemen en heeft me steeds geholpen met mijn koffer (in hostels zijn meestal geen lift…) Ik heb al die tijd in hostels geslapen, was goedkoper (zo’n €12,- per nacht) en veel gezelliger! Had ik eigenlijk nog nooit gedaan, behalve dan de pony kampen :D

Vanuit Franz Joseph gingen we door naar the mirror lake, een meer dat weerspiegeld als een… spiegel (hoe verassend) Maar erg mooi om te zien. Hele bus ladingen vol mensen die smorgens vroeg deze trip gaan maken en een paar jongens van een andere bus waren in het meer gesprongen, helaas voor al die mensen was het meer niet meer zo spiegelachtig. Ik kon er de humor wel van inzien.
Daarna nog naar een of ander meer, waar ik nog met een vrouw gepraat heb die was geemigreerd met haar gezin vanuit Engeland, 3 jaar geleden, ze had een hele mooie husky hond. De laatste tussenstop voordat we in Queenstown aankwamen was bij de bungy jump plek waar bungyjumpen is uitgevonden. Het was maar 34 meter, maar ik vond het toch al erg hoog (sommige jongens gingen in Queenstown de 143 meter ofzoiets doen). De bungee is boven een rivier.

Aan het einde van de dag kwamen we aan in Queenstown, maar dat komt volgende keer wel in het 2e deel van mijn New Zealand avontuur. Voor het eerst in bijna 8 jaar dat ik weer veel alcohol heb gedronken! ;)

Vandaag zou Gerrit eigenlijk jarig zijn, wel raar om dat zo ver van huis te ervaren. Ik had er met iemand van school over gepraat en die vrouw had me wat tips gegeven. Ze gaf aan dat het misschien toch een goed idee was om bloemen en een kaarsje bij zijn foto te zetten, ik had er eigenlijk nog niet eens aan gedacht. Ik heb ook nooit een foto van hem in mijn kamer staan omdat ik dat niet zo fijn vind, maar ik had nog een foto in mijn vriendenboek zitten, dus die staat er nu. Maar ben wel blij dat ik dat gedaan heb. En ik heb net een tompoes gekocht (een Australische en hij smaakt nergens naar, maar ja haha) omdat hij die altijd lekker vond. En ik denk dat ik straks naar het strand ga voor een strandwandeling en om de zonsondergang te zien.

Ik hoop dat jullie het verhaal niet te lang vonden, heb het meeste niet eens heel uitgebreid gedaan, hopelijk is alles nog wel duidelijk! En deel 2 komt als het goed is ook een beetje sneller!

Geniet van het lentegevoel, want dat moet ik wel missen nu… hier is het gewoon 25 graden. :p

Ciao Anke / Toni